Uitgangspunt van het wetsvoorstel is dat het stelsel beter tegemoet dient te komen aan de behoeften op de werkvloer. Dat kan enerzijds worden bereikt door meer mogelijkheden te creëren voor maatwerk bij de opname van verlof, anderzijds door uitbreiding van de reikwijdte van verlofregelingen. Daarbij is het van belang dat de verantwoordelijkheidsverdeling tussen werkgever, werknemer en de wetgever in balans blijft en dat de opname van verlof of aanpassing van de arbeidspatronen geen onverantwoorde consequenties voor de werkgever heeft.
Kern van dit wetsvoorstel is dan ook het schrappen van procedurele en andere bepalingen zodat mogelijkheden voor verlof en aanpassing van de arbeidsduur - in onderling overleg tussen werkgever en werknemer - flexibeler kunnen worden gebruikt.
De Wet arbeid en zorg biedt een aantal verloffaciliteiten, die het mogelijk maken de arbeid te onderbreken bij tijdelijke situaties waarin andere taken en verplichtingen niet kunnen worden gecombineerd met het gebruikelijke arbeidspatroon. Daarnaast bevat de Wet arbeid en zorg voor zowel werknemers als zelfstandigen een regeling voor verlof en uitkering in verband met zwangerschap en bevalling. De Wet aanpassing arbeidsduur (WAA) heeft als doel werknemers en ambtenaren in staat te stellen de omvang van het werk te kunnen afstemmen op de privésituatie.
